စိတ္ကူးယဥ္တတ္ေသာ လင္းငယ္

ဟုတ္ပါ့ လင္းငယ္တို႔ကေတာ့ ကေလးဘ၀ အေမေမြးတည္းက မ်ားစိတ္ကူးယဥ္ ဆန္တတ္သလားမသိဘူး။ အျမဲတမ္းစိတ္ထဲမွာ အေတြးေလးေတြနဲ႔ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းေနတာ။ ငယ္ငယ္တည္းက စိမ္းလန္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ လွပတဲ့ အပင္ေလးေတြ ေတြ႔လို႔ကေတာ့ တစ္ခါတည္း စိတ္ကူးယဥ္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ကူးယဥ္လိုက္ရင္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုမ်ား ေမ့သြားေတာ့ပါေရာ။ ငယ္ငယ္တုန္းကလည္း ခရီးသြားလို႔ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အိပ္ေလ့မရွိဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ကို လိုက္ၾကည့္ျပီး ေပ်ာ္ေနတာ။ ေဘးနားက လယ္ကြင္းေတြ ျမက္ပင္ေတြကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္တာကလား။ ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္ေလးတစ္ခုရွိတယ္။ ေျပာရဦးမယ္...

လင္းငယ္ ငယ္ငယ္က ျမင္ကြင္းေလးလွလို႔ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ က်ဴရွင္ကို တစ္ခါက ေနာက္က်မွ ေရာက္တယ္။ တစ္ခါက မသြားျဖစ္ဘူး။ ေျပာရင္ အပိုလို႔မ်ား ထင္ေနက်မလား မသိဘူး။ တကယ္ပါ...

လင္းငယ္ က်ဴရွင္က မနက္အေစာၾကီးသြားရတာေလ... ၇ နာရီေလာက္ဆို အိမ္ကေနထြက္ရျပီ။ တစ္ခါေတာ့ ေဆာင္းတြင္းၾကီး ေအးေနတာေပါ့ေလ။(ေဆာင္းတြင္းဆိုမွေတာ့ ေအးမွာေပါ့ဆိုလည္း ဟုတ္ပါ့ ေအးပါတယ္ေပါ့ေလ)။ ဒီလိုေအးေနေတာ့ လင္းငယ္ အၾကိဳက္ေပါ့။ အိမ္ကေနထြက္ အျပင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမဴေတြ ႏွင္းေလးေတြက်ေနတာ။ မိုက္မွမိုက္ေပါ့။ မိုးကလည္း မလင္းေသး။ ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ သိတဲ့ အတိုင္း မိုးလင္းတာ ေနာက္က်တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ လင္းငယ္တို႔ အျပင္ကိုထြက္ တံခါးေလး ျပန္ပိတ္ျပီး လြယ္အိတ္ေလး လြယ္ျပီး က်ဴရွင္သြားေရာ။ က်ဴရွင္သြားတဲ့ လမ္းက မီးရထားလမ္းလည္း ေရာက္ေရာ။ လင္းငယ္ရဲ့ ဇာတ္လမ္း စပါေလေရာ။ ဘာတုန္းဆိုေတာ့ ရထားလမ္းေတာက္ေလွ်ာက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းေတြက်ေနတာ မီးအေရာင္ေအာက္မွာ လွမွလွရယ္။ လင္းငယ္လည္း ရထားဘူတာမွာ ထိုင္ျပီး ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ႏွင္းေလးေတြ က်တာကို ထိုင္ၾကည့္တာ စိတ္ကူးေတြယဥ္ျပီး စိတ္ကူးထဲ နစ္ေမ်ာျပီး သြားလိုက္တာ သတိရလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ဴရွင္က ၄၅ မိနစ္နီးပါးေလာက္ ေနာက္က်ေနျပီ။ ေနာက္တစ္ခါလည္း အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ။ ျဖစ္သြားတာ သတိမရေတာ့ပဲ နဲ႔ က်ဴရွင္ အခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲကို ျပီးသြားေတာ့မွ သတိရတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ ဆရာမက အိမ္ကိုလာတိုင္ပါေရာ။ အေမေမးေတာ့လည္း အမွန္အတိုင္းေျပာေတာ့ အေမလည္း လင္းငယ္ရဲ့ အက်င့္ကို သိေနေတာ့ ယံုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပစ္ရွိရင္ ခံရမယ္ဆိုတဲ့ အတိုင္း လင္းငယ္တို႔ ေဆာ္ပေလာ္ တီးခံရေတာ့တာပဲ။ သိပ္စိတ္ကူးမယဥ္က်နဲ႔ေနာ္။ လင္းငယ္ လိုျဖစ္သြားၾကမယ္.. ဟီးဟီး

လင္းငယ္