မသိမွားလား သိမွားလား

ေလာကမွာ လူေတြဟာ အမွားမ်ားစြာျပဳတတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း အမွားမွန္း သိေနပါလ်က္နဲ႔ လုပ္ေနၾကသလို တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အမွားမွန္းမသိပဲ နဲ႔ ျပဳလုပ္မိသြားပါတယ္။ ဥပမာ အကုသိုလ္ေပါ့။ လူတိုင္းငယ္ငယ္က အေကာင္ငယ္ေလးေတြ သတ္တယ္။ လူၾကီးေတြကေတာ့ ကေလးပဲ မသိလို႔ သတ္တာ အျပစ္မရွိပါဘူး လို႔အလြယ္တကူေျပာ တတ္တယ္။ ဒါက ကေလးေတြကို အဲ့ဒီလို အေကာင္ေလးေတြ သတ္ဖို႔တြန္းအား ေပးေနသလိုျဖစ္ေနတာ သတိမထားမိလို႔ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းမေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူကေျပာတတ္တယ္ ျခင္ေတြကို သတ္တာ ငရဲမၾကီးဘူးတဲ့ ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ ျခင္မွာ နားရြက္မပါလို႔တဲ့။ နားရြက္မပါတဲ့ သတၱ၀ါကို သတ္ရင္ ငရဲမၾကီးဘူးတဲ့။ ဘယ္ကေနသူသိလာတဲ့ အလြဲၾကီးလဲေတာ့ မသိဘူးေနာ္။ ေလာကမွာ သူမ်ား အသတ္သတ္ျခင္းက မသိလို႔ သတ္တာျဖစ္ျဖစ္ သိလို႔ သတ္တာျဖစ္ျဖစ္ အကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။ အေျခအေနတစ္ခု အေနနဲ႔ကေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ အဲ့ဒါကဘာလည္း ဆိုေတာ့ သူတစ္ပါးကို ေသေစလိုသည့္ ဆႏၵမပါရင္ အကုသုိလ္မျဖစ္ပါဘူး။ ငရဲလည္း မၾကီးဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အျခားတစ္ဖက္ အေနနဲ႔ကေတာ့ ေသေစလိုသည့္ ဆႏၵပါရင္ေတာ့ အကုသိုလ္ျဖစ္သြားတာေပါ့။ အသက္အရြယ္နဲ႔ အကုသိုလ္ျဖစ္မႈ မျဖစ္မႈက လံုးလံုး မသတ္ဆိုင္ပါ။

ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ သိတဲ့ အေၾကာင္းေလး နည္းနည္းေျပာျပမယ္ေနာ္။ ဘုရားလက္ထက္က မုဆိုးၾကီး တစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။( ဘုရားလက္ထက္ကလို႔ ထင္တာပဲ)။ အဲ့ဒီမုဆိုးၾကီးဆီမွာ မိန္းမရွိတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီမုဆိုးၾကီးရဲ့ မိန္းမက မုဆိုးၾကီး ေတာလိုက္ထြက္ေတာ့မယ္ဆို ဇနီးမယားတို႔ရဲ့ ၀တၱရား အရ လက္နက္ေတြ ယူေပးတာေတြ ဘာေတြလုပ္ေပးတာေပါ့ေလ။ အဲ့ဒီ မုဆိုးၾကီးဇနီးဟာ ေသာတာပန္ျဖစ္ေနသူတဲ့။ တစ္ေန႔ေတာ့ ရဟန္းေတြေကာ လူေတြကေကာေပါ့ေလ မုဆိုးၾကီးဇနီးဟာ ေသာတာပန္ ျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္ သူမ်ားအသတ္သတ္ဖို႔ကို ျပင္ဆင္ေပးရတာလည္းေပါ့။ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ေျပာေနၾကတယ္တဲ့။ ဒီအခါမွာ မုဆိုးရဲ့ ဇနီးက သူဟာ မုဆိုးၾကီးကို ပစၥည္းေတြျပင္ဆင္ေပးတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဟာေတြလုပ္ေပးတာဟာ ဇနီးမယားတစ္ေယာက္ရဲ့ က်င့္၀တ္အရ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဟာေတြ ကိုျပဳလုပ္ေပးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း သတၱ၀ါေတြ ေသပါေစဆိုတဲ့စိတ္ မရွိပါဘူးတဲ့ အားလံုးက်န္းမာခ်မ္းသာ ပါေစလို႔ ေစတနာပြားေနခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ဒီကိစၥမွာဆို လုပ္ေတာ့ လုပ္ေပးတယ္ ေစတနာက ေသေစခ်င္တဲ့ ေစတနာမဟုတ္တဲ့ အတြက္ အကုသိုလ္မျဖစ္ပါဘူး။ ေသာတာပန္ဆိုတဲ့ အတြက္လည္း ငါပါးသီလ ခါး၀တ္ပုဆိုးကဲ့သို႔ ျမဲေနျပီမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ သူအတြက္ အျပစ္ျပဳလုပ္ျခင္းဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ေသာတာပန္ဟာ ဘုရားေပၚမွာ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ ငါးပါးသီလကို ခိုင္ျမဲသြားျပီျဖစ္လို႔ပါပဲ။ ဒါက်ေတာ့ သိလ်က္နဲ႔ မမွားေတာ့တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သိလ်က္နဲ႔ မွားေနတာေတြ ရွိရဲ့။ တခ်ိဳ႕ဆို အကုသိုလ္အလုပ္မွန္းသိပါလ်က္နဲ႔ ဘုရားလွဴတဲ့ ပစၥည္းေတြခိုးလို႔ တစ္မ်ိဳး ဘုရားကပ္တဲ့ ပစၥည္း ဘုရားမကပ္ပဲ သူတို႔ေတြ ယူစားတာမ်ိဳးေပါ့ေလ။ ဥပမာ ေဂါပက လူၾကီးေတြေပါ့ေလ။ သူတို႔ဟာ သိပါလ်က္နဲ႔ မွားေနၾကသူေတြေပါ့။

ကဲပါ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲမွာ ေရးခ်င္တာေလးေတြ ခ်ေရးေပးလိုက္တာေနာ္။ အားလံုးလည္း မသိမွားလည္း မျဖစ္ သိမွားလည္း မျဖစ္ပဲ သိလ်က္နဲ႔ မမွားတဲ့ လူေတြျဖစ္ေအာင္ေပါ့။ ေန႔တိုင္း ငါးပါးသီလေလး ေစာင့္တည္ျပီး ေနၾကည့္ၾကေပါ့။ (ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ အခုထိ ငါးပါးသီလမွာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုေတာ့ ခ်ိဳးဖ်က္မိေနတုန္း။ ပုထုဇဥ္ဆိုေတာ့လည္း မလြယ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့ လံုေအာင္ ေစာင့္တည္ပါတယ္)။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

လင္းငယ္