ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ တစ္ဘ၀သာသနာမ်ား

ေခါင္းစဥ္ကို ၾကည့္ျပီး မေ၀၀ါးသြားပါနဲ႔ဗ်ာ။ ေခါင္းစဥ္က ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ တစ္ဘ၀သာသနာမ်ားလို႔ေပးထားတယ္။ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ဆိုရရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားရဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ေနခ်ိန္မ်ားမွာ ခံစားမိခဲ့ရတဲ့ ခံစားခ်က္ေလးေတြ နဲ႔ပတ္သတ္တာကို ေျပာခ်င္တာလို႔ပဲ ဆိုရပါမယ္။ အခုလည္း တစ္ဘ၀သာသနာ စာအုပ္မ်ား ဖတ္ေနခ်ိန္တံုးက ခံစားခဲ့ရတဲ့ ခံစားမွဳကို ေရးပါမယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာ စာအုပ္ေတြက အမ်ားၾကီးမဟုတ္ပါဘူး။ ႏွစ္အုပ္ပါပဲ။ အေရအတြက္အရ နည္းပါးပါတယ္။ သို႔ေပေသာ္လည္း အရည္အခ်င္းအေနနဲ႔ကေတာ့ ေျပာလို႔မကုန္ ရွင္းလို႔မကုန္ေအာင္ကိုပဲ မ်ားျပားစြာ ကြ်န္ေတာ္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အေပၚကေျပာခဲ့တဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာ စာအုပ္ၾကီး ႏွစ္အုပ္ကေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အဂၢမဟာပဏိၰတ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဦး၀ိမလ၏ တစ္ဘ၀သာသနာ ႏွင့္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းတိုက္ အဂၢမဟာပဏိၰတ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ တစ္ဘ၀သာသနာ စာအုပ္တို႔ပါပဲ။ ထိုစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္စလံုးကို ေရးသားျပဳစုခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္မွာ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ ကမၼဌာနစရိယ ဆရာေတာ္ ဆရာေတာ္ ဦးေဃာသိတ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ထိုေရးသားျပဳစုသည့္ ဆရာေတာ္ ဦးေဃာသိတလည္းပဲ ခႏၶာ၀န္ခ်သြားျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဤေနရာမွာ ခႏၶာ၀န္ခ်သည္ဆိုသည္ကိုလည္း ရွင္းျပပါဦးမယ္။ မသိသည့္သူမ်ား အေနႏွင့္သိေအာင္ပါ။ ခႏၶာ၀န္ခ်သည္ဆိုသည့္ စကားလံုးမွာ မုိကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည့္အခါ က်န္ရစ္သည့္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ ၀ိပႆနာတရားမ်ားကို ေဟာေျပာျပသသြားသည္ ထို႔ေၾကာင့္ သာမန္ပုဂၢိဳလ္မျဖစ္ႏိုင္ဟု ယူဆၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည့္ စကားလံုးျဖင့္ မသံုးလိုပါ ထို႔အတူ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသည္ဟု သံုးလွ်င္လည္း မေက်နပ္သည့္ သူမ်ားရွိပါမည္ဆိုျပီး ထို ခႏၶာ၀န္ခ်သည္ဆိုသည့္ စကားလံုးအသစ္ကို သံုးၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ယခုဘ၀ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ထားခဲ့ျပီး ေနာက္ခႏၶာမရေတာ့ဟုသာ ဆိုရပါမည္။ ယခုအခါမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မဂၢဇင္းမ်ားမွာ ထိုခႏၶာ၀န္ခ်သည္ဆိုသည့္ အသံုးကို မသိ၍ပဲလား သိ၍ပဲလားမသိ သံုးေနတာကို ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ စကားလံုးသည္ စကားလံုးသာျဖစ္၍ အက်င့္ႏွင့္မသက္ဆိုင္၍ မည္သို႔သံုးသံုး အဓိကကေတာ့ အက်င့္သီလသာ ပဓာနျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဆရာေတာ္ ဦးေဃာသိတကို ခႏၶာ၀န္ခ်သည္ဟု သံုးသည္ကလည္းပဲ ဆရာေတာ္၏ ရုပ္ကလာပ္ေတာ္အား မီးသျဂိၤဳလ္ျပီးေနာက္ ဓာတ္ေတာ္မ်ား က်န္ရစ္ေသာေၾကာင့္ သံုးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔သံုးသည္ကို မေက်နပ္သည္ရွိေသာ္ ကိုယ္သိသည့္ စကားလံုး ကိုယ္ၾကိဳက္သည့္ စကားလံုးႏွင့္သာ နားလည္ေပးၾကပါလို႔ေျပာလိုပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ႏွစ္ပါး၏ တစ္ဘ၀သာသနာမ်ားကို ဖတ္သည့္အခါ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ၾကည္ႏူးျခင္း၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ၀မ္းနည္းျခင္းစသည့္ ခံစားခ်က္မ်ားကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ တစ္ဘ၀သာသနာကို ဖတ္သည့္အခါ မဟာဂႏၶာရံု ေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာေတာ္မ်ား စည္းလံုးညီညြတ္ၾကျခင္း၊ ၀ိနည္းကို အတိအက်လိုက္နာက်ျခင္း၊ အက်င့္သီလ လံုျခံဳၾကျခင္း စသည္ကို ဖတ္ရူျပီး ၀မ္းသာျခင္း ကိုခံစားရပါတယ္။ မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းတိုက္၏ သာယာပံု သန္႔ရွင္းပံု ႏိုင္ငံတကာမွ လာေရာက္ေလ့လာရသည္ အထိ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္ပံုကို ဖတ္ျပီး သာသနာေတာ္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ့ စြမ္းေဆာင္ပံုေတြကို ၾကည္ႏူးျပီး ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ျပံဳးမိသည္ေတာင္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ စာထဲမွာပါသည့္ ဆရာေတာ္၏ ၾသ၀ါဒေပးသည္မ်ားကို ဖတ္ရင္းနဲ႔လည္းပဲ ကြ်န္ေတာ္ပါ ၾသ၀ါဒေပးေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိုေနရာတြင္ ရွိေနသည့္ သေယာင္ ခံစားလာရပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည့္ အခ်ိန္တြင္ ဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား ၀မ္းနည္းပူေဆြးစြာ ငိုသည္ကို ေရးသားရာတြင္လည္း ဖတ္ေနရင္းပင္ မ်က္ရည္မ်ား၀ဲ သည္အထိျဖစ္လာပါတယ္။ ထိုေနာက္ဖတ္ေနရင္းပင္ စိတ္ထဲမွလည္း ေသမင္းရယ္ လုပ္ရက္ေလျခင္းလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္ ေက်ာင္းမွသံဃာမ်ားအား ဆြမ္းကပ္သည့္ ဒကာဒကာမ ကဆြမ္းစားျပီးလွ်င္အႏုေမာဒနာအတြက္ လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားပံုကိုေရးထားတာက
အလွဴရွင္မ်ား။ ။ ဒီကေန႔မနက္ ဆြမ္းအႏုေမာဒနာတရားနဲ႔ ေရစက္ခ် အမွ်ေ၀မႈကိစၥကို ခါတိုင္းလို ဆြမ္းစားေက်ာင္းၾကီး အေပၚထပ္မွာ မဟုတ္ဘဲ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ရုပ္အေလာင္းထားရာ စံေက်ာင္းသိမ္ၾကီးေပၚမွာ ခ်ီးျမွင့္ေစလိုပါတယ္ဘုရား။
ထိုအခါ ေက်ာင္းရဲ့ နာယက ဆရာေတာ္က
နာယကဆရာေတာ္။ ။ တျခားရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္လိုက္ေလ်ာ ႏိုင္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးတို႔ ဆရာေတာ္အတြက္ မလိုအပ္လို႔ အပိုပါပဲ။
အလွဴရွင္မ်ား။ ။ တင္ပါ့ဘုရား ေက်နပ္ပါတယ္၊ ဒီလိုဆိုရင္လဲ အစဥ္အလာမဖ်က္ဘဲ ခါတိုင္းလိုပဲ ဆြမ္းစားေက်ာင္းၾကီး အေပၚမွာ ေဆာင္ရြက္ခ်ီးျမွင့္ေပးပါဘုရား ဆိုျပီးေျပာခဲ့တယ္။
အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အတြက္ဆြမ္းသြပ္အမွ်ေ၀ဖို႔အတြက္ ရုပ္အေလာင္းထားရာ ေနရာမွာ ဆြမ္းအႏုေမာဒနာ လုပ္ပါလို႔ေျပာတာပါ။ နာယကဆရာေတာ္ကလဲ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အတြက္ ထုိသို႔ျပဳလုပ္ရန္မလိုပါလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ျခင္းပါ။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသက သက္ရွင္ထင္ရွားရွိစဥ္ကလည္း ေျပာခဲ့ဖူးသည့္ စကားရွိခဲ့ပါတယ္။ ၾကိဳတင္မႈဆိုတာ အရာရာမွာ ရွိရတယ္၊ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အသိဉာဏ္ျမင့္မားေရးအတြက္ ဘ၀အဆင့္အတန္း မနိမ့္ေရးအတြက္ ေနာက္ဆံုးေသဖို႔ အတြက္ပါ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈရွိရတယ္။ ေသျပီးတဲ့ ေနာက္ သံသရာအတြက္လဲ ခုႏွယ္က ျပင္ထားရတယ္၊ ဘုန္းၾကီးကေတာ့ ျပင္ထားတာပဲ၊ ေသခါမွ ဆြမ္းသြတ္ျပီး သူမ်ားက ေပးတဲ့အမွ်ကို အားကိုးမေနဘူး၊ အဲဒါက မေသခ်ာဘူး၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လံုေလာက္ေအာင္ ၾကိဳတင္ဆည္းပူးထားတာက ေသခ်ာတယ္ လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္လဲ သံဃာဆိုတာ ဒါမ်ိဳးမွလို႔ ေျပာေနသလိုပဲ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ညိဳမိတယ္။ အဓိကကေတာ့ ပ်ံလြန္ေတာ္မူတဲ့ အခန္းမွာ စိတ္ထဲမွာ ဆံုးရံႈးမွဳၾကီး တစ္ခုကိုရင္ထဲမွာ ဆို႔ေနေအာင္ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဒါေတာင္ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ဆို ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ေ၀းကြာပါတယ္။ အျပင္မွာလဲ မသိမျမင္ဘူးေပမဲ့ စာထဲက တကယ့္ဘ၀ကို ေတြ႔တာနဲ႔တင္ ၾကည္ညိဳမိျပီး ခံစားမိတာပါ။

ေနာက္တစ္ခုက မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာစာအုပ္ပါပဲ။ အဲဒီစာအုပ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ တရားကို ပထမဆံုးေလ့လာဖို႔ သိျခင္လာဖို႔ အမ်ားၾကီး တြန္းအားေပးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ပါ။ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ဖတ္ဖတ္ ရိုးသည္လဲ မရွိပါဘူး။ ထပ္ထပ္ျပီး ဖတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ေမးရင္ေတာ့ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာစာအုပ္ထဲမွာ တရားသားေတြမ်ားလို႔ပါပဲ။ စာအုပ္ေရးသာသူ ဆရာေတာ္ ဦးေဃာသိတ ကိုယ္တိုင္က ထိုစာအုပ္ကိုေရးသားဖို႔ ျပင္ဆင္သည့္ အခါ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ အေၾကာင္းကို ေရးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္တရားအားထုတ္ျပီးမွ ေရးဖို႔ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုျပီး ကိုယ္တိုင္တရားအားထုတ္ျပီးမွ ေရးခဲ့တာကိုး။ တကယ္လဲ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ တရားေတြက ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္တရားေတြ ျဖစ္ေနတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ ထိုစာအုပ္ကို ဖတ္တိုင္းလည္း တရားအသိေတြ ပိုပိုျပီး တိုးပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးရဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာကိုဖတ္ျပီး ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္မေနဖို႔၊ သံသရာၾကီးလည္ေနပံု တစ္သံသရာလံုး အ၀ိဇၨာရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳနဲ႔ ေနလာရပံုေတြကို သိရပါတယ္။ အဲဒီကေနမွ တျဖည္းျဖည္း သိခ်င္စိတ္ေတြပိုတိုးတိုးလာရင္းနဲ႔ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး တရားေတြကိုနာျဖစ္လာရေတာ့တယ္။ အဓိက ေက်းဇူးရွိသူကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ အေဖပါပဲ။ အေဖရဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးရဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာကို ဖတ္မိျပီး အေဖ့ဆီမွာ ရွိတဲ့ တရားေခြေတြအျပင္ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ ဌာနခ်ဳပ္ကေန ဓမၼဒါနျပဳတာေတြကိုပါ နာရ၊ စာအုပ္ေတြ အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းထားတာေတြကို ဖတ္ရနဲ႔ အသိတိုးပါတယ္။ ဒါထက္ပိုျပီးကေတာ့ ကိုယ္သိသေလာက္ေလးကို မသိတဲ့ လူေတြကို ျပန္ရွင္းျပရ ျပန္ေျပာျပရတာေတြ ျပီးေတာ့ ရွိတဲ့ အေခြေတြကို ကူးျပီး တဆင့္ျပန္လည္ ျဖန္႔ေ၀ျခင္း ဓမၼဒါနကိုပါ ျပဳႏိုင္တဲ့ အတြက္ အေဖ့ေက်းဇူးေတြက ေမြးေက်းဇူး ေကြ်းေက်းဇူး ထက္ကိုပိုမ်ားပါေတာ့တယ္။ ဒီတစ္ဘ၀သာသနာစာအုပ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့ကို အမ်ားၾကီး ေျပာင္းလဲတဲ့ စာအုပ္လည္းျဖစ္တယ္။ အစက မွားယြင္းစြာယူထားတဲ့ အယူမွားေတြကိုလဲ မွားမွန္းသိေအာင္ ျပဳခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးရွင္ပါပဲ။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ခႏၶာ၀န္ခ်သြားျပီး ဓာတ္ေတာ္ေတြ က်န္ရစ္ခဲ့တာကို သိရေတာ့လဲ ကြ်န္ေတာ္အရင္က ထင္ထားတဲ့ ေၾသာ္ဒီေခတ္ၾကီးမွာ ရဟႏာၱေတြ ရွိေသးရဲ့လား ဆိုတဲ့ အေတြးကိုလဲ ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ယခုမ်က္ေမွာက္မွာကို မိုးကုတ္၀ိပႆနာ ရိပ္သာမ်ားမွာ ေယာဂီမ်ား ေသသည့္အခါ လက္ယာနံေတာင္နဲ႔ ျပံဳးျပံဳးေလးေတြ ေသေနတာကို ေတြ႔ရေတာ့လဲ တရားေတြဟာ တကယ္လုပ္ရင္ အဟုတ္ျဖစ္ပါလားဆိုျပီး ပိုျပီး ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္သက္၀င္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ထိုစာအုပ္ကို ခဏခဏျပန္ျပန္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္တိုင္းလဲ ပိုပိုျပီး တရားအသိေတြတိုးရ တယ္။ ဟိုတစ္ေလာက ထိုတစ္ဘ၀သာသနာစာအုပ္မ်ားကို ျပဳစုခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ ဦးေဃာသိတ ခႏၶာ၀န္ခ်သြားျပီဆိုေတာ့လဲ ေတြးမိပါတယ္ ေၾသာ္ သာသနာမွာ ေနလိုလလို ထြန္းလင္းခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာကို ေရးတဲ့ ဆရာေတာ္ေတာ့ ခႏၶာ၀န္ခ်သြားျပီ ထိုဆရာေတာ္ရဲ့ တစ္ဘ၀သာသနာကိုေကာ ဘယ္သူေရးဦးမလဲလို႔ေလ။

လင္းငယ္