ဘ၀ဟူသည္မွာ.........

ဘ၀အတြက္တဲ့ ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ ေတာ္ရမွာေနရသည္တဲ့။ ဘယ္သူေျပာခဲ့မွန္းေတာ့မသိ။
လူတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘ၀ကိုအလြယ္ေလးေတြးတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖတ္သန္း၊ တခ်ိဳ႕က၀မ္းနည္းစြာ
ျဖတ္သန္း၊ တခ်ိဳ႕က အေပါင္းအသင္းမိသားစုနဲ႔ျဖတ္သန္း၊ တခ်ိဳ႕က အထီးက်န္စြာ ျဖတ္သန္း ျဖတ္သန္းနည္းေပါင္း
မ်ားစြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဘ၀ေတြက ခ်မ္းသာျပီး ေငြကိုေရလိုသံုးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႕က ဆင္းရဲစြာနဲ႔ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနရတယ္။မည္သို႔ပဲ ျဖတ္သန္းျဖတ္သန္းပါ လူတစ္ေယာက္စီတိုင္းရဲ့ စိတ္မွာ ခံစားခ်က္ေလးေတြေတာ့ရွိၾကလိမ့္မယ္ထင္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ရဲ့စိတ္ခံစားမႈေလးကေတာ့......

လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ စာသင္ရမယ္တဲ့။ ေနာက္ အလုပ္လုပ္ စီးပြားရွာရမယ္တဲ့။ ဘယ္ ပညာရွိကမ်ား အေတြးေတာ္ေခ်ာ္ျပီးေျပာသြားခဲ့သည္မသိ။ ဒီရဲ့ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ မသင္ခ်င္ဘဲစာသင္၊ မလုပ္ခ်င္ပဲ အလုပ္ေတြလုပ္ေနရတယ္။ လူသားပဲ လူ႔ဘ၀ကို လူသားတစ္ေယာက္ဆန္ဆန္ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖတ္သန္းခ်င္တာေပါ့။ ဂုဏ္ပကာသနအတြက္ မစဥ္းစားမိပါဘူး။ ေရႊေငြ အေရးမၾကီးဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအးခ်မ္းတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ဇာတိျမိဳ႕ေလးမွာ ပ်ည္ေထာင္သစ္သားအိမ္ေလးနဲ႔ သီးပင္စားပင္ေတြ စိုက္ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ျဖတ္သန္းခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ဘ၀ရဲ့ အက်ိဳးေပးေတြလည္း မသိပါဘူး မေနခ်င္ဘဲနဲ႔ ဒီ `စလံုး´ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဆိတ္သုန္းျပီးေန ေနရတယ္။ အခ်ိန္တိုင္း ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေငြ႔အသက္ေတြကို လြမ္းမိတယ္။ တေန႔ေန႔ေတာ့ ျပန္ျပီး ေနႏိုင္ေကာင္းပါရဲ့လို႔ စိတ္ကိုေျဖသိမ့္လို႔ ေန႔ေတြကို ျဖတ္သန္းေနရတယ္။

စိတ္ထဲမွာ မြန္းၾကပ္လို႔ေဖာက္ထုတ္လိုက္တာပါ။ ဒီ`စလံုးမွာ´ လည္း ကြ်န္ေတာ့္လို ခံစားေနရတဲ့သူေတြ ရွိခ်င္ရွိမွာပါ။

ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
လင္း