ေတာင္ေပၚသို႔

ရန္ကုန္ကေန ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကား၀င္းထဲကို ညေန ဘက္ၾကီးေရာက္သြားတယ္။ ကားလက္မွတ္ကေတာ့ ၾကိဳျပီးမွာထားလို႔ ရေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကားလာမဲ့ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္းနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ျပီး ေတာ္ကီေတြပြားၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကားလာခါနီးျပီမို႔ ကားဂိတ္ထဲကို၀င္ေစာင့္ေနတယ္။ ဒီမွာပဲ မုန္႔ေရာင္းတဲ့ ကေလးမေလးေတြ အမ်ားၾကီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ဆီကို ကပ္လာၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔က သိပ္မမ်ားပါဘူး။ ကားဂိတ္မွာ တူတူသြားမဲ့ သူက အားလံုးေပါင္း ၁၅ ေယာက္။ ေနာက္ျပီး ဖုန္းနဲ႔ လွမ္းခ်ိတ္ထားတဲ့ အစ္ကို ၀မ္းကြဲနဲ႔ ေယာက္ဖေတြက အားလံုးေပါင္း၆ေယာက္။ ျပီးေတာ့ အလုပ္မျပီးေသးလို႔ ေနာက္မွ လိုက္လာမယ္ဆိုတဲ့ လူက တစ္ေယာက္နဲ႔။ ေပါင္းႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီကို ကေလးမေလးေတြက ရႈေဆးေတြ၊ မုန္႔ေတြ၊ ေရဘူးေတြ လာေရာင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း လိုအပ္တာေလးေတြ ၀ယ္ေပါ့ေလ။ အဲ့ဒီမွာ အဖြဲ႔ထဲက ကိုမဲၾကီးက ေကာင္မေလးကို ေစ်းစစ္ေနပါေရာ။ ဘာ၀ယ္၀ယ္ နည္းနည္းကို ေလွ်ာ့ခိုင္းျပီး ေနတာပဲ။ ေနာက္ေတာ့လဲ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကားေရာက္လာေတာ့ ကားေပၚကို အလုအယက္တတ္ေပါ့ေလ။ ကားရဲ့ ေနာက္ပိုင္း တစ္ျခမ္းလံုးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ၾကီးပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ အဖြဲ႔အသံၾကီးပါပဲ ကားထဲမွာလဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ကားလဲ ထြက္ေရာ ေတၾကီးဆိုတဲ့ ေတဇာလင္းက ေကာင္မေလးကို သတိရတယ္ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ့္ ဖုန္းကို အတင္းလုလို႔ ဖုန္းနဲ႔ ေၾကြေနပါေရာ။ ေနာက္လွည္းကူးလည္း ေက်ာ္ေရာ ဖုန္းလိုင္းျပတ္သြားတယ္။ ၀မ္းသာလိုက္တာေလ။ ဟီဟီ။

ဒီလိုနဲ႔ ကားၾကီးက လမ္းမေပၚမွာသြားေနတာ ညဘက္ကိုေတာင္ ေရာက္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ထဲမွာအရက္ေသာက္တဲ့လူ ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့လူ ကြမ္းစားတဲ့လူ အမ်ားၾကီးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ကြမ္းတစ္ခုပဲ ၾကိဳက္တာဗ်။ အဖြဲ႔ထဲမွာလည္း ကြမ္းကေတာ့ ၂ ေယာက္ပဲ မစားတာ က်န္တာ ဂ်ိဳးၾကီးပဲ။ စားခ်က္ေျပာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရန္ကုန္က ေန၀ယ္လာတဲ့ စင္ကနယ္၊ အာေမႊး၊ ဖာလာနဲ႔ ကြမ္းယာ ၅ ေထာင္ဖိုးက ပဲခူးမေရာက္ဖူး ကုန္ေရာ။ စားလားမစားလားက အဲ့ဒါသာၾကည့္။ ကားေပၚမွာလဲ ကားသမားေတြက မ်ိဳးၾကီး သီခ်င္းဖြင့္ထားတာကို လုိက္ဆိုျပီး ျမဴးေနၾကတာေပါ့။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အရက္ေသစာ လံုး၀မေသာက္ထားပါဘူး။ အားလံုးစံုလို႔ သာေပ်ာ္ေနၾကတာရယ္။ ဘုရားသြားမွာ မေကာင္းတာမလုပ္တာေေတာ့ ယံုပါဗ်ာ။ တစ္ကားလံုးမွာ ရွိတဲ့ ေယာက္က်ားေလးေတြလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔နဲ႔ အဆင္ေျပျပီး ေတာ္ကီေတြပြားရင္းလိုက္သြားလိုက္တာ က်ိဳက္ထီးရိုး ကင္မြန္းစခန္းကို ည ဆယ္နာရီခြဲေလာက္မွာ ေရာက္သြားတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အစ္ကို၀မ္းကြဲေတြက ေရာက္ေနျပီ။ သူတို႔က ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ လာၾကတာဆိုေတာ့ ျမန္တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ကလိုက္လာမဲ့ တစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အစ္ကို အရင္းနဲ႔ တစ္၀မ္းကြဲက ဆိုင္ကယ္ယူသြားျပီး က်ိဳက္ထိုျမိဳ႕ကေန က်ိဳက္ထီးရိုးကို လာတဲ့လမ္းထိပ္ကေန သြားျပီးေစာင့္ေနတယ္။ သူတို႔ သြားျပီး ၁ နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ဟိုအစ္ကိုၾကီးက ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီနဲ႔ ေရာက္လာပါေရာ။ ဒီေတာ့မွ မေတြ႔ဘူးလားဆိုေတာ့ မေတြ႔ခဲ့ဘူး အ၀င္အထြက္လြဲေနတယ္ထင္တယ္ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔လိုက္ရွာဖို႔ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ ကြ်န္ေတာ့္ ေယာက္ဖရယ္ ႏွစ္ေယာက္သား ဆိုင္ကယ္ကိုဆြဲျပီး လိုက္ေခၚရေရာ။ ကြ်န္ေတာ္မွာဗ်ာ ေဆာင္းတြင္းၾကီး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေမာင္းေနရတာလဲ ကြ်န္ေတာ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္။ ေမာင္းေနရင္းနဲ႔ကို လူကတံုေနေရာ။ ကင္မြန္းစခန္း၀င္တဲ့လမ္းကလည္း သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ ေတာေတြကေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ မွာဆိုေတာ့ လူက လန္႔ကလဲ လန္႔ေသးတယ္။ အေရးနဲ႔ အေၾကာင္းအေနာက္က ေယာက္ဖက ေသးေပါက္ခ်င္လို႔ ဆိုလို႔ ရပ္ေပးရေသးတယ္။ ေယာက္ဖကလည္း တာ၀န္ေက်တယ္ လမ္းမွာေတြ႔သမွ်ဆိုင္ကယ္ေတြကို ရဲလင္းဦးလား ေဟ့ ဆိုျပီး လိုက္ေအာ္ေမးေတာ့တာပဲ။ ေတာ္ေသးတယ္ မိနစ္၂၀ ေလာက္ေမာင္းျပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ လမ္းတစ္၀က္မွာဆံုျပီး ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္ေျခဆီကိုေပါ့။ ေတာင္ေျခေရာက္ေတာ့ အားလံုးကို ဆႏၵေတာင္းခံေတာ့ အခုခ်က္ခ်င္းတတ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ အားလံုး အထုတ္အပိုးေတြလြယ္ျပီး ေတာင္ေျခကေန ေတာင္ေပၚကို စတတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္ေပၚတတ္တာမွာ ဓာတ္မီးႏွစ္လက္နဲ႔ က်န္တာက မီးတုတ္ေတြ ၀ယ္သြားျပီး တတ္ၾကတာပဲ။ ေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။ ေနာက္မွ ထပ္ေျပာျပမယ္။

လင္းငယ္